O CASO METÍLICO

Non sei se oiríades falar algunha vez do caso Metílico, é famoso o caso da colza, intoxicacións alimenticias...pero o do Metílico foi o maior envenamento da historia de España con epicentro en Galicia.

Ocorreu no 1963, uns bodegueiros de Rivadavia que elaboraban licor café e o exportaban ó resto de España e mesmo no extranxeiro sustituíron a augardente (que lles custaba 30 pesetas) por alcol metilico (que lles custaba 14 pesetas) sen saber que éste tiña unha alta toxicidade. Dise que centos de persoas faleceron por esta causa, padecendo graves dores, cegueira... Pero o fiscal que investigou o caso descubríu que en realidade foron milleiros de persoas anque nunca se sepan as cifras exactas dos afectados (xa que se comerciaizou desde Galicia a Canarias, Madrid, Cataluña, Andalucía, Melilla, Santander, Aragón, País Vasco, Sudamérica, Alemania, EE UU, Guinea Ecuatorial ou o Sáhara español.) o fiscal declarou sobre o tema: -" al ser gente del rural, había mucha que no se atrevía a decir que su pariente había muerto por beber alcohol, y por eso en muchos casos la vergüenza llevó a que permanecíesen para siempre en silencio”, explica. “Os velliños da aldea e os negriños de Guinea caeron como moscas”, contaba el fiscal Seoane....

Os culpables foron condenados a máis de cen anos de cárcere e a pagar altas indemnizacións...anque o certo é que cumpliron só parcialmente as penas e non pagaron nin unha soa indemnización. O goberno franquista eludíu as súas responsabilidades pola falta de control sobre a substancia. Hai que ter en conta que a falta de etiquetas nas botellas dificultaba a tarea de recoller o material envelenado, asi coma na zona de ourense coa manía de rellenar botellas vacías...inda así recolléranse 2000 litros en distintos puntos de España

Estase a rodar unha película sobre a historia e se publicaron numerosos libros. Recentemente tamén se falou da posibilidade de reabrir o caso polo ridículo que foi o xuízo, pero non está de todo claro se as probas que se poderían aportar agora cambiarian algo...

DEBATE: CHERNOBYL DESTINO TURÍSTICO

Esta semana saíu nas noticias que o próximo ano se abrirán as portas de Chernóbyl ó turismo, 24 anos despois da traxedia nuclear máis grave do noso planeta. Aínda están traballando sobre as rutas que se creárán. Recordemos que a zona de exclusión, a 48 km á redor do reactor estaba acordonada e evacuada a pesares de que certos habitantes da zona regresaran ós seus fogares na zona por propia decisión, facendo vida normal. Actualmente 2500 traballadores velan por minimizar os restos de radiación.

Como certas empresas ofrecían viaxes á zona de forma ilegal, xa que estaba prohibido, decidiuse regular a situación coa apertura ó público e de paso recaudar para rehabilitar e reconstruír a zona.

Parece que están de moda os destinos turísticos perigosos... campos de concentración nazis, as favelas brasileiras, cárceres relevantes...

¿Qué opinades sobre o tema?

O XUIZO DE NÜREMBERG...¿XUSTIZA?

Nos últimos días da guerra, Hitler designou como novo presidente a Karl Dönitz que visto o panorama non lle quedou outra que negociala rendición. O xuízo de Nüremberg foi o primeiro xuizo internacional celebrado para axustizar a importantes membros do goberno nazi (21 concretamente). Celebrados en 1945-1946 con mais de 400 sesións que se prolongaron durante dez meses e dez días.

Stalin inclinábase por unha xustiza o máis expeditiva posible e esa sería a idea mantida finalmente por Churchill cando nos últimos meses da guerra manifestaba desexar fusilar ós xefes nazis en menos de 6 horas, os americanos rexeitaron esta opción (curiosamente) e o presidente Truman opinou que sería mellor constituír un tribunal militar Internacinal, (que sentou as bases do actual Tribunal penal da Haya).Estados Unidos, Gran Bretaña, Francia e a Unión Soviética finalmente celebraron un acordo para xulgar ós principais dirixentes e non caer nos erros da primeira guerra mundial permitindo que os propios alemáns os xulgaran e que puideran escapar...

O proceso levouse a cabo no Palacio de Xustiza da cidade de Nüremberg, un edificio amplo que se salvou da guerra e no que se aprobaran as leis racistas do Terceiro Reich. O estatuto firmado no acordo tipificaba catro cargos: crimes contra a humanidade (exterminio),crimes de guerra en países ocupados, crimes contra a paz (iniciar e librar unha guerra ofensiva) e conspiración. (*aínda non estaba tipificado o xenocidio como tal) . Pretendíase aplicar unha xustiza basada no dereito natural (basándose en percepcións morais) pero o primeiro problema co que se toparon era que o ordenamento xurídico nazi (admitido polos demais países antes da guerra) amparaba case tódalas actuacións levadas a cabo…(lei para protexer a honra e sangue alemá, lei de reorganización da burocracia, de unificación,e un longo etc…) e o ordenamento debía obedecerse por lei (esta foi a gran baza da defensa). Hai que ter en conta que estas actuacións se xestaron baixo un réxime autoritario, que estaba lexitimado por ferramentas democráticas, mediante as cales os cidadáns escolleron apoiar a causa de Hitler (alomenos ó principio).

Durante as sesión reconstruíronse sucesos como o incendio do Reichstag, a noite dos cristais rotos, diversas “anexións” de países, a operación Barba roja, técnicas de despoboación, execucións masivas, prácticas médicas… As imaxes da sala do Palacio de xustiza tiña pilas inmensas de documentos que presentaban as partes (mais de 4000); 240 testigos; 300000 declaracións xuradas…

CONTRADICCIÓNS:

-Que os encargados do enxuiciamento foran tan só os países gañadores… e que usaran un tribunal militar internacional ¿militar era o máis axeitado?

-Non se lles acusou segundo o dereito nacional alemá vixente durante a guerra, se non por delitos definidos para a ocasión. Como oiríades alguna vez, non pode haber pena sen unha lei que defina tal conducta como delictiva, a defensa alegaba que planificar ou desarroiar unha guerra non era delito, e que tal condena iría en contra do principio que prohíbe que as normas penais se apliquen con retroactividade.

• ¿por qué non se xulgou tamén o bombardeo dos aliados se se pretendía unha xustiza igualitaria? ¿Por qué non se xulgou a todos os criminais que participaron nos actos delictivos do Terceiro Reich?
• ¿Que hai das persecucións xudías antes da guerra?

Anque para tratar este suceso nos debemos colocar dende unha perspectiva “da época” as condenas non teñen perda, podemos dicir que hai un pouco de todo , incluso absolucións (teño ganas de saber que foi deses que absolveron)… Os que foron condenados á horca foron executados ó dia seguinte á sentencia, a Corte escolleu este “medio” e rexeitou a petición de ser fusilados por un pelotón, porque ó parecer “este castigo supuña unha degradación dos seus cargos e da súa imaxe de oficiais”.

PELIRROJOS!!!

Non sei de onde me saíu a idea dun artigo sobre pelirrojos…pero xa está…Estes cabelos avermellados deben a súa razón de ser a unha variante da melanina. A eumelanina da tons grisáceos, castaños escuros e negros; mentres que a feomelanina proporcina tons amárelos e vermellos. En 1997 descubreuse que a variedade de tons dependen en boa medida da melacotina-1 e da exposición ó sol, pero resulta que os pelirrojos teñen unha variante no coromsoma MC1R 16, un xen recesivo cunha antigüidade entre 50000 e 100000anos.Disque o 2%da poboación mundial tesn ese xen,latente ou visible; e que determinadas etnias teñen unha maior abundancia como os xudíos de Centroeuropa, ou os bereberes do norte de África...anque posiblemente os primeiors en presentar estas características serían certos habitantes do norte de Irlanda. "Los expertos citados por el National Geograic estiman que los pelirrojos habrán desaparecido en 2060, aunque otros piensan que el gen puede permanecer latente en el sistema reproductivo durante generaciones".

A publicación sinala que o xen dos pelirrojos tivo en principio o beneficio de aumentar a habilidade da pel para producir vitamina D a partires dos raios do sol. Pero sen embargo teñen máis posibilidades de contraer cancr de pel e maior sensibilidade térmica.
O mundo.es publicaba a seguinte noticia o 27 de decembro de 2007:

¿NEANDERTALES PELIRROJOS??
“Los neandertales eran pelirrojos y de piel clara, como algunos humanos modernos que hoy habitan el hemisferio norte del planeta, según una investigación.
Este es el primer rasgo físico que se conoce de estos humanos, desaparecidos hace unos 25.000 años, que no se puede adivinar por los fósiles de sus huesos.”

Ó parecer cultivaron células da pel de achados fósiles atopados en Asturias e Italia. Esto explica que os nosos antepasados ó sair de ¨frica cara Europa por selección natural perder o xen que os protexe da radiación solar. Esto ocorreu cos neandertales, posteriormente o Homo sapiens, fai uns 40000 anos, volveron a obter o mesmo aclaramento de pel e de pelo con outra mutación que daba o mesmo resultado…anque non hai que olvidar con todo isto que entre nós e os neandertales hay un millón de mutacións…

Deuseme por buscar famosos pelirrojos na historia…fálase do rey Salomón na Biblia, que tiña unha espesa barba coma un sarro e unha longa cabeleira de lume coa que seducía ás mulleres e atemorizaba ós inimigos. Enrique II permiteu que a súa esposa lle trouxera un cosmetólogo para ver se con diversos ungüentos lle daba sacado as pecas…logrando únicamente cubrirse de ronchas.

Federico I, Enrique VIII cun cabelo que semellaba feito de fino cobre, vanidoso coma él só, admitíu que se sentíu atraído pola súa quinta esposa por ser ó igual ca él pelirroja. A filla de ambos, Elisabeth Tudor herdou os mesmos caracteres, incluso moitas das súas damas de compañía recurriron a diversas mezclas para lucir unha melena da mesma cor que a súa dona.

E como non citar a Genghis Khan, gran conquistador ,do que se di que posuía un cabelo color caoba e uns ollos pardos…por iso se dicía que era fillo do Demo…anque curiosamente algún santo presentan rasgos semellantes (exemplo San Patricio). E xa que falamos de santos a partir do século IX a Xudas retrátaselle tamén co pelo vermello, extendendose estes rasgos tamen a outros traidores como Caín, etc… Incluso na etimoloxía alemá Xudas ten o sobrenome de Iskairot ( ist-gar-rot “ é todo vermello”)

E no ámbito das artes Pedro Pablo Rubens e Vicente Van Gogh serían os máis coñecidos.

LEÓNIDAS !!!!!!!

Xa teño falado e citado certas chuvias de estrelas noutras ocasións... Durante esta semana pódese ver a chuvia de meteoros das Leónidas!! Coma sempre a mellor hora é cando se pon o sol ou xusto antes de que saia cando a lúa menos interfire.

Os fragmentos proceden dun cometa (Temple-turttle) que ó achegarse ó sol desintégrase, e os pequenos trociños de po ó entrar na nosa atmósfera producen o que comunmente denominamos estrela fugaz.





Teríamos que orientala mirada hacia a constelación de Leo, á que deben o nome anque veremos se as nubes nos deixan ver algo sequera... Intentei buscar un mapa das constelacións para a ocasión, anque pon outra data é o mellor que topei (polo menos no que se entenda algo)...

GREGOS TEATREIROS!!!

Quedoume algo olvidado o das culturas e as profesións de antigos artigos. Asique nesta ocasión o tema é os gregos e o Teatro, non o titulo gregos actores porque non me pareceu de todo apropiado pois como recordaredes do instituto, nos teatros non só se representaban obras, senon tamen danzas, ritos e diversas manifestacións da cultura popular que evlucionaron resultando o que hoxe denminamos teatro propiamente.A cuna desta evolución foi Atenas pois era a acrópole mais destacada. Os famosos dramas gregos, as fábulas …son termos que a todos nos sonan. Conservanse obras ou fragmentos de textos incluso do ano 500 a.C. e poderíamos destacar a autores como Tucídires (con obras coma os persas ou o Prometeo encadenado) Sófocles co famoso Edipo Rei, Aristófanes,as fábulas de Esopo…

Os temas principais das obras eran a vida dos Deuses e semideuses e a súas relación cos mortais, as batallas… Eran moi dados ós festivais culturais sobre todo no “mes das flores” como o festival adicado a Dionisio… As “Leneas” festas celebradas no mes das bodas que co paso do tempo e a masiva afluencia incluso de extranxeiros fixo que se celebrasen no Teatro de Dionisio. Premiabanse obras coma a de Cratino “Os sátiros”

As Dionisias rurales eran festas que se celebraban en decembro, tratábanse de procesións ó redor dun falo para chamar á fertilidade. Eran máis de carácter agrario e diversas fontes indican que se celebraban varias ó longo do ano. Por outra banda taméne staban as Dionisias Cidadanas ou Grandes Dionisias adicadas a tal Deus, realizabase unha procesión na que a estatua viaxaba por diversas ciudades seguida por un desfile militar e tamén de antorchas. Tamén se realizaban representacións dramáticas con motivo desta celebración, ó certamen acudían 3 autores que presentaban 4 pezas distintas, tres traxedias e un drama sátiro que se representaban en días sucesivos de modo que esta festividade duraba seis días. Como imaxinaredes as festas na honra deste deus (da fertilidade e do viño) eran a caña e seica os ritos foron os que posteriormente deron lugar ás traxedias (igual era pola resaca ó día seguinte). Traxedia ó parecer ven de “tragos” cabra e “odé” cántico…

As comedias tamén se presentaban ou ben nas Leneas ou tamen nas Dionisias pero tan só se trataba dunha obra por cada un dos cinco autores concursantes anque este numero variou ás veces.

Para a escenificación empregábanse máscaras que ocultasen o rostro…que pouco a pouco foron evolucionando no que hoxe denominaríamos mais ben caretas. Zancos, coturnos que eran uns zapatos que lle engadían altura ós actores para que se viran mellor , e diversos traxes e túnicas.

Era frecuente a participación de coros nas representacións, vestían de negro e situábanse xunto a orquesta. A inclusión deste elemento musical constitúe unha das diferenzas entre a comedia antiga e a nova ou media, así como a temática que xa non é tan só satírica.

UN POUCO DE LITERATURA

HANSEL E GRETEL ás Finas Herbas

Por Iago Mouriño

Se houbese unha asociación de país de nenos de contos infantís,vistos os historiais, seguramente se trataría dunha panda de energúmenos insensibles tomando decisións equivocadas coas mellores intencións. Para si mesmos, sobreenténdese. Máis ou menos como hoxe en día. Porque precisamente así comeza a historia; o imbécil do pai, a falta de pensión alimenticia (au a saber en que a gasta), no canto de buscarse un curro decente, sellar tódolos meses a tarxeta do paro ou facer cursiños do Inem, prefire abandonalos fillos. Moi hábil. E para rematala faena non os deixa na porta dalgún grasento ricachón de rutinarias tradicións dominicais, senón en pleno bosque, á intemperie, á sorte de animais ou seres criptozoolóxicos (¡coño! Dous hobbits a cabalo dun Ent e o axente Smith en plan elfo vestido de nenaza!).

Pero os dous críos (Hansel Aví e Gretel Garbo) son espabilados de carallo. Cando se dan conta do percal arrean camino para adiante. Iso si, a casa non a buscan nin de coña.

Finalmente dan cunha casa de chocolate (do sólido, do que se come), vainilla e gominolas. Que, francamente un humilde servidor pregúntase como redemo aguanta iso en pé durante o verán. O chalé está mercado en multipropiedade con un dos cabróns históricos da publicidade: o décimo especialista en odontoloxía. Ese insensato fillo de puta malnacido que ten a cara de recomendar non lavalos dentes e mascar chicle con azucre tendo a nove compañeiros de profesión en contra.

Total, que se poñen a papexar na casa e sae a vella, a bruxa (prima segunda de Sarumán, por parte de pai) co cabreo encima. Méteos para dentro coa excusa de que aínda ten máis golosinas (como se lles quixera provocar diabetes) e os dous cativos caen na trampa. A bruxa encérraos e cébaos para guisalos. Iso chámase canibalismo.

Final alternativo un: entra Gandalf en escea, líase coa bruxa e vanse os dous apapiolados a un motel. Hansel e Gretel morren por inanición encerrados na gaiola.

Final alternativo dous: cando a bruxa vai preparar a Hansel, Gretel empúrraa na caldeira. Hannibal Lecter nota o arrecendo mentres da un paseo polas pradeiras para ler o Financial Times e entra na casa para comerlle o fígado con champán francés. Despois mata e descuartiza a Hansel e Gretel para metelos no conxelador.

Final alternativo tres: Hansel e Gretel toman por erro entre as golosinas unha pastilla vermella e saen de Matrix. A bruxa comeza a clonarse sobre todos os habitantes da Terra (Multi) Media. O Oráculo líase con Gandalf, que non é outro que o Arquitecto con melena e Aragorn, fillo de Arathorn, primo de Zaragozarn e Teruelrn e … Mellor deixémolo.

VERSUSSS

Xa había tempo que non incluía un desses versus parrafeiros...jajaja pero este xa hai que o tiña no maxín...coma sempre o intento é de facer un versus orixinal...A ver se vos gusta.
Nesta volta trátase de cancions ou bandas sonoras de series de anime....













Espero que vos gustase algunha, podedes ver a "animeación" dalgun personaxe real jaja inicialmente tamen incluín a do segundo grupo pero eliminei varios videos por non vos saturar.

CRÁTERES....

Como imaxinaredes, a Terra, como planeta o sistema solar ten sufrido alguna que outra desventura polo impacto de meteoritos. Un cráter famoso é o de Manson, Iowa, era o que se dicía que acabara cos dinosaurios, anque investigación posteriores descartaron esta hipótese.
Fai 2,5 millons de anos que se produxo este cráter, polo que xa está demasiado erosionado, as chuvias e condicións climatolóxicas enchérono de barro. Pero tamén é certo que só nun día claro se pode ver o borde contrario do mesmo. Aló polos 80 a zona recibía grandes masas de turistas actualmente marchan decepcionados en canto se percatan de que non hai nada que ver.
Un famoso xeólogo, Eugenio Shoemaker, deuselle por estudar estes fenómenos. Foi visitar o cráter de Arizona, do que se pensaba que a sú formación se debía a unha explosión subterránea de vapor, de carácter volcánico. Chámase cráter de Barringuer en honor ó seu descubridor, que adicou parte da súa vida a buscar o que impactara pois creía que eran materiais preciosos que o ían volver rico.
Shoemaker comezou a apaixonarse polas explosións , e impactos tanto da Terra coma da Lúa, e xunto co seu amigo David Levy estudaron o sistema solar. Unha vez ó mes ían a un observatorio a buscar asteroides que atravesasen a nosa atmósfera… Quedaron abraiados . Ahí fóra pintaba algo máis perigoso do que se podía pensar…

“”Se dice que un objeto de cien metros, no podría detectarse con ningún telescopio con base en la Tierra hasta que estuviese a solo unos días de nosotros. Hay una fascinante analogía que dice que el número de personas buscando asteroides no pasa de lo que sería el número de empleados de un restaurante de McDonald.””

No canon dun monte italiano chamado Botaccione apareceu unha liña de arcilla rojiza, alá se foi un tal Walter Alvarez a investigalo. Resulta que se trata de pó estelar, coa axuda de seu pai , físico nuclear, determiraron que ese pó (sería a desintegración dos obxetos que nos impactan) contiña elementos “exóticos” coma o Iridio.( A Terra acumula cada ano 30000 esférulas cósmicas de pó estelar!!)
Nesa liña toparon alto niveles de Iridio, o que lles fixo supor que o que impactara debeu de ser enorme. Cando comunicaron os resultados desta investigación, mandáronos a rascar os peciños, ¿¡que era iso de investigar sen licencia?!...para probar as súas conclusións precisaban unha zona de impacto, e aquí é onde reapareceo cráter de Manson e Shoemaker…
Como imaxinaredes hai uns cantos impactos máis no noso planeta e polo menos 20 na lúa. As teorías destes científicos acadaron solidez cando en 1994 os asteroides bombardearon Xúpiter e puideron comprobar os efectos deses impactos...

VENUS

Conta a lenda que Cronos morría de envidia por seu pai ,Urano ,e o trono que este posuía, asique planeou atacalo. Así o fixo, digamos que lle mutilou os xenitais, e cando éstes caeron no mar naceu Venus, a deusa do amor e a beleza. Suélese representar acompañada de Cupido ou cun espello na man (símbolo de vanidade).
Para os aztecas, Venus representaba a Quetzalcóatl, a serpe emplumada. Os aztecas sabían que este planeta se alineaba coas Pléiades e celebraban numerosos ritos cando esto ocorría.

Para os mayas,sen embargo, Venus era Kukulcan: patrón da guerra. As chemineas das súas construcción estaban diseñadas para que non poideran entran por elas a lu z de Kukulcan e facerlles mal.
Hoxe sabemos que Venus é un planeta que orbita ó redor do sol ( o único de órbita circular e non elíptica), que ten unhas fases semellantes á lúa e que tamén se lle chama "o lucero da tarde" porque é o primeiro en sair ó porse o sol, e como brila máis ca unha estrela sábese diferenciar ben.Tamén é o último que se ve polas mañás, de feito os chinos crían que eran dous astros distintos, un o que se apreciaba pola mañá e outro o da tardiña, e dábanlle distintos nomes. o Curiosamente a media noite non se ve.

Venus é o planeta xemelgo da Terra (a pesares de que a superficie de Marte sexa a que mais se parece á nosa)

LERCHOS DO ROCK

Resulta comun que os rockeiros famosos e os non tan famosos abusen de certas substancias... Pois resulta que seika o guitarrista dos Guns and roses tamén se inclinou por estas prácticas debido a que lle axudaban a calmar as súas paranoias e adiccións... A principios dos noventa tivo unha crise que lle levou a pensar que era perseguido por Predator, sí, o bicho ese... Rompeu a mampara da ducha na que se atopaba e saiu espido correndo e berrando por todo o hotel no que se atopaba, mesmo pola rúa.... Este incidente conlevou o ingreso de Slash nunha clínica de rehabilitación...que non deu demasiados resaultados...


Tarja Turunen a cantante que eclipsou ós de Nigthwish foi agredida sexualmente durante un concerto en México...un tío abalanzouse sobre ela mentres estaba no escenario, magreándoa intensamente. Logrouno burlando non se sabe cómo ós 15 gardas de seguridade que había daquel lado do escenario...bueno igual foi porque estaban babexando cara a cantante e sacando fotos moi ocupados... A pobre acabou o show cantando e chorando á vez. O tío foi detido. Creo que circula o video por inernet pero non o topei para poñervolo. Desde logo , a veces o da fama non resulta nada envidiable...

O cantante de Muse Matthew Bellamy declarou nalgunha ocasion que se sentía un pouco acosador polos fans...En especial por un home que visitaba con frecuencia o seu domicilio e lle deixaba poemas e obxetos raros na porta...Ë ben sabido que as letras do grupo tratan ás veces de cousas sobrenaturais e ó admirador deixaballe textos coas súas propias teorías sobre o apocalipse...


Investigadores de este blog chegaron á conclusión de que podería haber sido un galego ese admirador...e tendo en conta os libros que lee e a súa afición as sociedades secretas e tal...non queremos apuntar a ninguén pero as características físicas coinciden co señor da xe...ahí queda a cousa...

ALGUNHA QUE OUTRA PESIMA VERSION

Sí, dáseme ultimamente polas aberracions musicais...¿vós que opinades? q vos parecen?

Ia poñer un directo de acdc co cantante de Aerosmith pero non aportaba demasiado e paso...é máis relleno no escenario que outra cousa...

O orixinal:




A versión:

UN POUCO DE LITERATURA

AO REVÉS (II PARTE)

Hai un país onde hai crises contínuas que só lles afectan ós pobres. Hai un país onde estudiar non é garantía de aprobar unas oposición. Hai un país onde partidos demócratas defenden postulados totalitarios. Hai un país onde as tres cuartas partes dos enquisados din ver documentais por televisión, mentres que os audímetros din que a telerealidade e o famoseo barato son a opción do noventa por cento das familias. O cal quere dicir que nos avergoñamos de ser tan imbéciles e manipulables pero no fondo non facemos nada por evitalo.
Hai un país onde defendela propia identidade, a historia, a cultura e o idioma é un perigo nacional, mentres que detruílos é un acto de patriotismo. Hai un país onde reclamar una débeda histórica está malvisto por parte dos posibles beneficiados. Hai un país onde as campañas electorais gastan máis en publicistas que en politólogos e os partidos renovan con máis frecuencia a sú imaxe que as súas ideas.

Hai un país onde nas festas patronais a virxe ou o santo de turno só entra na igrexa cos compases dun himno extranxeiro (como se á figura de cera e madeira lle importase en absoluto o que se lle toque). Hai un país onde os relixiosos van a misa tódolos domingos e de luns a sábado extorsionan ós seu smepregados. Hai un país onde as conciencias son tan fáciles de lavar coma os cartos. Hai un país onde ao avance cultural se lle obriga a camiñar o mais lento posible pa a que as empresas poidan mellorar as súas tecnoloxías antes de deslocalizarse.

FIN TEÓRICO
(A partires de aquí pode reiniciala súa mente e seguir sorrindo. Creo que dan un especial de Lola Flores en Antena 3. A que agarda?. Acenda a televisión dunha puta vez!)

AS LÍNEAS DE NAZCA

A 450 km de Lima atópase o deserto de Nazca ,supoño que se alguén oiu falar das líneas de Nazca (Patrimonio cultural da Unesco)no primeiro que pensa son nas imaxes de animais que aparecen nos libros, arañas formigas o cachalote…pero hai mais ca iso…
Estamos falando de debuxos lineales visibles dende o ceo ,algún cunha lonxitude superior a un km realizados nas ladeiras, na area, nos cumes das monrañas aplanados, a mais e 600 metros de altitude e nunha extensión de 500m cuadrados…Houbo quen as intentou reproducir sen éxito, pois semellantes líneas rectas nesa orografía hoxe en dia sería imposible realizals sen os aparatos tecnolóxicos dos que disfrutamos.
¿Para qué son?¿quen as fixo? A data é incerta a pesares de se descubrir no século XV..Moitos intentaron dar explicacións ás liñas…que eran camiños, rutas relixiosas…Hay pouco unha alemana publicou que se trataban dun mapa do ceo, ou un horóscopo… Non falta a teoría dos extraterrestres, xa que semellan ofrendas dos humanos dirixidas ós ollos divinos, e tratase de figuras antropomórficas con grandes ollos e raras proporcións, algúns en actitude amenazante…outros son cabezas con longos tentáculos, cabezas ovoides….os pelos ou antenas simbolizan a luz que irradiarían…

A explicación máis lóxica sería a das ofrendas.
Desta cultura tamén se conservan bastante cerámica e petroglifos. O máis sorprendente é que se tratan de debuxos de antigüidade remota a antes de Cristo, que perduran no tempo moi ben definidos, apesares que no século pasado a tormenta que o “Neno” trouxo consigo provocou grandes choivas torrenciais, que non borraron as líneas senon que destaparon outras máis antigas…

UN POUCO DE LITERATURA:

AO REVÉS

Por Iago Mouriño

Hai un país dado a volta, revirado coma o bimbio duha cesta. Hai un país onde os políticos van ós enterros e os familiares quedan fóra da igrexa. Hai un país onde os terroristas queren dialogar e os gobernantes non os escoitan. Hai un país onde os que apoian ás familias prohíben os matrimonios e os cregos opinan sobre relación sexuais. Un país onde sae máis cara a viaxe dun ministro que a de sesenta e catro militares dun exército que leva armas automáticas para misións humanitarias.

Hai un país con tantos cartos que está habitado por pobres. Hai un país onde ós mariñeiros se lles pagou por non pescar e ós inspectores das súas respectivas ramas (tributaria, sanitaria, educativa) reciben apoios salariales por non inspeccionar. Hai un país que nas enquisas está á cabeza do consumo de coca e no último posto en educación (non é Noruega é exactamente o contrario).

Hai un país onde os que fan as estradas esixen que se lles vote. Hai un país onde se subvenciona a fricción ociosa de testículos cos cartos que lle sacan ós traballadores. Hai un país onde se pide o “si” para constitucións contradictorias que a ninguén se lle explican ( e non vai só pola segunda). Hai un país onde os que defenden o dereito á vivenda digna (ou carísima ou diminuta) viven en mansións. Hai un país onde as novas xeracións son reaccionarias e as xuventudes intransixentes.

Hai un país onde a cultura é cara e a vanalidade está a disposición pública. Hai un país onde a burocracia deseña os sistemas de denuncia para ir contra o denunciante. Hai un país onde o ignorante more de fartura e o culto de fame. Hai un país onde a educación pública só está ao alcance dos ricos. Hai un país onde os que máis infraccións cometen son os que menos multas pagan e os que máis rouban e os que menos tempo pasan no cárcere.

…

VIDEO DO MES: Cómo estropear unha canción...

as versions están a veces moi ben...só hai que consultar os artigos do señor da Xe e do da Z para comprobalo e topar de todo...
Pero o caso que presento...non hai por onde collelo...o vídeo case que é o de menos...¡¡¡pobre canción!!! se non me engano creo que ten detractores no Facebook que esixen que se prohíba como mínimo....jajaja

Vídeo orixinal:



Video desastre:




(non o topei ca imaxe de ppitingo...sintoo polos fans...)

¿¿¿O CRÁNEO DE HITLER??....

En 1993 descubreuse que a antiga Unión soviética conservaban doumenteos secretos e restos do suposto cráneo de Hitler. A historia dinos que se suicidou xunto coa súa muller pegandose un tiro despois de inxerir cianuro, para evitar a profanación dos cadáveres Hitler deixou ordenado a un dos seus oficiais que se queimaran os corpos, e ó parecer a alguén se lle ocorreu a feliz idea de preservar un anaco do cráneo como trofeo macabro.

No 2009 saiu a luz que en realidade o anaco óseo pertence a unha muller, posiblemente a Eva Braun. (¿que raio fixo a ciencia ata entón?)
Este feito provoca que surxan teorías sobre que o fuhrer non se suicidou e nin sequera morreu, fora famoso un libro que investigaba e pretendía probar que o dictador fuxira en avión facendo escala en diversos países europeos, ata chegar a Barcelona onde colleu un barco(ou submariño) que o levaría ata Arxnetina e se instalaría na Patagonia ata a súa morte,varios testigos afirmaban habelo topado. Incluso parece haber documentos dos servicios secretos americanos que afirman a chegada de Hitler ó porto e o seu desembarque.

Volvendo ó cráneo, exposto por primeira vez no 2000 en Moscú, dise que pode ser de Eva pero en realidade non hai indicios sufientes de tal afirmación, o ADN non ofrece un perfil completo. Seica se conserva tamén o sofá no que se suicidaron coas pertinentes manchas de sangue, que sí son de un home pero non se poden contrastar coas de Hitler, e iso que se investigou que a familia do dictador maiormente cambio o apelido ou se trasladaron a EEUU onde inda subsiste o apelido ¿pq non as comparan?¿por qué se tardou tanto en descubrir que ese cráneo non é del? Non se supón que nos 70 a KGB incinerou os restos do matrimonio topado no búnker que ata entón custiodiaron para investigar…¿olvidáronse a caso dese anaco de cráneo? ¿por qué había que exhumalos,estaba a caso a ciencia evolucionando demasiado?

En canto as fotografías do suposto cadáver, era resabido que o dictador contaba cuns cantos dobles, polos supostos abtentados que sufría ou podía sufrir…de feito a fotografía mostra un tiro na fronte, cousa imposible co suicidio segundo a traxectoria e a posición do mesmo. Os rusos declararon haber descuberto en numerosas ocasións cadáveres coas características físicas del.
O certo é que o fuhrer era un home bastante meticuloso nas súas operacións “políticas”, sería de esperar que deixase probas falsas da súa suposta morte en Berlín e fuxise… esto pensan varios autores, incluso o mesmo Stalin investigara o tema e chegara a esta conclusión. O almirante Dönitz foi interrogado numerosas veces polos norteamericanos sobre a onde levara á Hitler. Incluso os aliados llo preguntaron, pois durante a guerra declarou: (traducción fiel): "La flota alemana de submarinos está orgullosa de haber construido para el Führer, en otra parte del mundo, un Shangri-La, una fortaleza inexpugnable”
Jimmy Byrnes, secretario de estado norteamericano no seu libros , escribe: "Cuando estaba en Potsdam en la reunión entre americanos, británicos, rusos y franceses, Stalin dejó su silla para brindar conmigo, cuando le pregunté sobre su teoría acerca de la muerte de Hitler". Stalin dijo: "No está muerto: seguro que escapó a España o Argentina".
Dise que no avión viaxaban a pare de Hitler o xeneral Müller e a súa familia( man dereita do dictador, principal dirixente da Xestapo e o organizador de tal fuxida) tamén levaban informes médicos,dentais...propios e dos principais oficiais.

Estou certa de que fuxíu e de que nunca se saberá a verdade,igul que non se saben os verdadeiros resultados das investigacións da CIA e da KGB... supoño que haberá demasiados países implicados... Hai que valorar que se de verdade fuxíu... ¡que ben o fixo o tío!

UN POUCO DE LITERATURA

XARDIÑEIRO DE VENUS
GONZÁLEZ BEARISA

Perdido nos encantados apousentos do teu corpo procuro as sensacións que me percorren desde a túa ribeira. Bebo nese misterioso encanto de intensa comunicación que nos achega ó breve paraíso do sono mol, onde se recrean as formas dos meus soños. Nese inmenso e variado xardín de Venus que permite o milagre das mil flores,debe estar a esperanza da salvación humana, onde todo o mal se esfache contra a nada ,onde poidamos presumir de ideoloxía empapada en zume infernal.
Quero ser xardiñeiro de Venus para perderme nos milenios sen que se note a miña presencia e poder compartir contigo ese vicio que sempre tivemos.

Procurarei o silencio das miradas para poder camiñar sen descanso pola nosa senda de roseiras que fan illas na túa planicie,que fan berces, e montículos, e bosque de desexo revertendo ata os meus sentidos, para seguir camiñando en línea desafiante que nos permita fenderlle o medo ós gorilas e poder conversar por milleiros de horas para sentirnos verdadeiros deuses fuxidos do mundo cara a maxia e o encantamento dese noso xardín de Venus.

VIDEO DO MES

Ale...xa nn vos poño videos traumatizantes...ahora van calentorros jajaja...Megan Fox pa diante...

O ASASINATO DE MÍA

Mía Zapata era unha rapaza que como tantas outras sentíuse tremendamente influenciada pola Xeración X, e se temos en conta que se mudou para buscar a fama a Seattle, cuna do grunge e punk, que era coetánea os Nirvana e que era a vocalista dun emerxente grupo chamado The Gits temos tódolos datos importantes desta historia.
Resulta que Mía, con 27 a nos, estaba a colleitar grandes éxitos co seu grupo, era unha vocalista xenial cunha voz rasgada que se comparaba nas críticas coa de Janis Jopplin, ademáis de dalo todo no escenario con esas letras inconformistas.
No 1992 publican o primeiro disco “Frenching the Bully” e as xiras e o éxito non tardaron en sucederse, incluso por países europeos.
O 7 de Xullo de 1993 cando volvía dun concerto foi atacada, violada e asesinada. A morte foi consecuencia do estrangulamento ó que a someteron, pero os forenses recoñeceron que houbera falecido igual dada a magnitude das lesións. O caso archivouse, as probas non eran esclarecedoras, os medios de investigación non estaban tan desarroiados coma na actualidade e o feito de ser unha cantante de incipiente éxito non facilitaba as investigacións. Unha década máis tarde (2002) cando xa existían as bases de datos de ADN e grazas a que se gardaron as mostras atopadas no corpo de Mía, o ordenador identificou cmo asasino a un pescador de Miami, reincidente por múltiples delitos, que residira por aquelas datas en Seattle. Xesús Mezquia foi condenado no 2004 a 37 anos de cárcere.

Ë curioso, a súa vida rematou coa violencia que denunciaba nas suas letras,a opresión machista, a emancipación da muller… de ahí que se a relacione cos movementos das riot grrrl, punk e feminista, anque non estivera relacionada directamente con eles. Pero todo servíu para algo, a baterista da banda 7 Years Bitch creou “Home Alive” unha organización adicada a ensinar ás mulleres defensa persoal. (dise que the Gits foron a mayor influencia de 7Years bitch ou The Distillers).No 1996 publicouse un disco titulado “Home alive- The art of self Defense” para xuntar fondos e avivalo recordo, incluíronse cancións de Pearl Jam, Nirvana, Soundgarden,Foo Fighters, Presidents Of The USA, 7 Year Bitch, The Gits, Supersuckers, Los Hornets, The Posies, Joan Jett, Lydia Lunch, Jello Biafra, entre outros. Todos grupos de Seattle. No 2005 realizouse unha película sobre a vida de Mía, que haberá que ver. Os demais mmbors do grupo publicaron algún album conmemorativo con temas inéditos de estudio.

EU QUERO UN GATO!!!

¿DE COMPRAS?

Nesta ocasión vou realizar unha reflexión sobre ese coñazo chamado “teletenda”. Sí, refírome a eses absurdos anuncios que non só aparecen nas canles adicadas a tal fin, se non que dependendo da franxa horaria invaden calquera.
Empezar polos que venden aparatos de fitnes ou ximnásticos; que a pesar de todos son os máis útiles ó meu parecer de tódolos productos, porque polo menos serven para facer ejercicio, dunha maneira ou doutra, anque che vendan un tio cachas que con 5minutos de vibración nos abdominais obtén o mesmo resultado que se fixese 400 abdominais por minuto (esta é unha frase textual).
Outra clase de productos son os cosméticos, antiarrugas, anticelulíticos, hidratantes, reafirmantes…Hai de todo, pero parece que hai unha certa competición por a ver quen saca unha crema feita do mais raro. Por todos é coñecido que as cremas son feitas de grasas animais, humanas…pois se iso non fora suficiente tamén de baba de caracol….oe, que os pobres caracois están hidratadísimos, por esa regra de tres a muller que a use ¡tamén debería estalo! Hainas de mel, aceite de oliva, algas,aloe vera, químicos de nome impronunciable, ácidos e vitaminas varias…e….¡¡¡de veleno de cobra!!!uf, non sei que atractivo pode ter, pero como se poñan de moda non van dar feito a muxir cobras…

Por último falar dos productos que máis me gustan, os absurdos. Por poñer un exemplo que sae moito na sexta o audífono MSA 9000, “un audífono discreto que amplía os sons ata 9000 veces,¡Basta xa de vivir en silencio!”; e sae un señor de mediana idade escoitando os cotilleos dunhas mulleres a uns metros, indo a un restaurante no que escoita perfectamente o menú do día… “é tan discreto que ninguén saberá que é un audífono porque semella un aparato de mans libres”…¡señores pero quen vai comprar semellante cacharro colgado nunha orella! Non sei se os publicitas o saben, pero os audífonos suelen ser os que van dentro da orella ou por detrás da mesma e de cor disimulada, non unha enorme protuberancia que case cruza a cara, de cor negro e tan groso que podería aniñar unha andoriña nel!
E sen embargo é o anuncio que máis sae… Ou o PEST REJECT o aparato eléctrico que acaba cos bichos da tua casa, “como incorpora a tecnoloxía dos ultrasons acaba tamén coas moscas e mosquitos sen productos químicos” e sae entre outras secuencias unha mulller fumigando con cara de asco e un flis matamoscas uns pasteles enriba da mesa. Neste caso sen embargo está claro que a esa muller sí lle fai falta o aparatiño, se non o compra que llo regalen porque ten unha tendencia a envelenar á familia como siga así…e de paso que lle regalen un tuperware para meter os pasteles se pode ser…

Supoño que este tipo de publicidade ía inicialmente dirixida ás mulleres, con potas, coitelos… e cada vez proliferan máis os dirixidos ós homes, pesas, material de gimnasio, de pesca…o certo é que xa se anuncia de todo, desde faixas ata seguros. Calquera día o xitano da feira modernízase e sae tamén: -señora señora 2 bragas 3 euros barato barato… y se las envío a casa por 20 euros! enga payo comprame algoo…

UN POUCO DE LITERATURA

Co fin de diamizar esta sección, cambioa temporalmente de lugar neste blog para achegarvos nesta ocasión a un lalinense digno de mención. Destaca musicalmente, dá clases, concertos…e como non ,escribe dunha forma xenial. A proba , a continuación, anque non é o artigo periodístico concreto que eu buscaba ,¡vale a pena!.

A BELA SOBANTE por Iago Mouriño

“…Este é un deses contos que non hai por onde collelo. A cousa comeza p or unha velliña, para mais INRI bruxa de profesión, que se cabrea porque non a invitan ó bautizo da filla do rei inda sendo prima segunda da criatura por parte de pai. ¿Pero como non a ían invitar? É unha cuestión antiestética. Non vas meter unha señora vestida con farrapos, de nariz verrugoso nunca reunión monárquica, non cadra…
A señora como era de esperar agarra un cabreo bestial, e no canto de falar coa familia, ou demandar ós pais, ou incluso vendo o abolengo parental no que viven, de vendela exclusiva; o que se lle ocorre facer e ensañarse coa criatura. E en vez de ir ó facil e quitarlle o chupete, poño por caso, o que fai e armarlle unha maldición. Pero ¿faina fríxida? ¿elimínalle o sex appeal?. Tampouco. Condénaa a picarse (un momento,¿ quere que se convirta nunca ionqui?) co fuso dunha máquina tecedoira anos despois. Cando coincida. Que tampouco é que a obrigue.

Os anos pasan, iso quere decir que os relatos infantís non son biografías nin triloxías épicas. Ou pasa algo interesante ou salto temporal. Para que se fagan unha idea do salto temporal, diremos que agora a princesa ten idade legal para presentarse ó certame de Miss España, ten unha longa cabeleira rubia (¡que manía coas cabeleiras rubias! Para min que Perrault, Andersen, e toda a vaina eran vendedores de tinte), mide metro oitenta e pasease con gracilidade polos xardíns do seu pazo mentres os xornaleiros queiman o corpo ó sol e pasan por onde sabemos a gracilidade da súa maxestade. Abreviaremos dicindo que se converte nunca versión fantasiosa se Claudia Schiffer.

Por suposto, con tales condicións físicas é facil deducir que a princesa é imbécil. Porque, que alguén mo explique, se tan ben estaba no seu pazo,que redemo foi pintar á casiña da vella que a maldicira. Deixa que a velliña cosa en paz, coño. Deixa o fuso tranquilo. Non andes aí… Ademáis de imbécil terca como unha mula. Se no fondo non pinchou pola maldición, senón porque o tiña merecido.
A bela durminte caeu fulminada por un sono que durará cen anos. Vai quedar guapa a cama sen cambiarlle as sabas todos eses anos. A saber o que levaba o fuso da tecedoira para meterlle semellante colgue. Novo salto: pasan cen anos de golpe. Sacamos de conclusión que a evolución histórico-social importa un carallo nun conto infantil. Imaxinen que comeza a durmir a finais do século XVI. ¡Comeza a revolución francesa e ela durmindo!¡Abren a Bastilla e ela durmindo!¡Iníciase a Revolución Industrial! … Kant escribe "Crítica á razón pura"! ¡E ela durmindo!

Por fin, un príncipe desesperado (máis que nada porque hai que estar tremendamente mal para ter que espertar a unha tía que leva cen anos tumbada) decide tomala iniciativa. Fai unha reunión de príncipes azuis anónimos e falan para ver que medidas se poden levar a cabo. Un dos novos socios da organización toma a palabra. Parece ser que estudiou as reaccións de dous dos seus compañeiros, en concreto, do que espertou a Brancaneves e do que convertiu a unha ra en princesa; e despois de varias conclusión escribíu un libro titulado: "Os poderes terapeuticos do bico ou bicoterapia. Teoría e práctica" que se convertiu rápidamente nun best seller na sección de libros de autoaxuda. De modo que pode asegurar que cun bico espertará a princesa.

Ó príncipe non lle queda outra. Vai ata o pazo. Tal e como está aquello ten que desbrozar todo a golpe de espada. Por fin consigue entrar, e atopa o cuarto da rubia sobante. Tarda evidentemente un par de horas, se temos en conta que o pazo ten unhas 200 habitacións, cociña, salón ata onde chega a vista e corenta cuartos de baño. Que digo eu. ¿Qué pozo negro ten espacio para albergarlas descargas de tanto lavabo? Ou en todo caso ¿Por qué medraron tanto as plantas do xardín en cen anos?. Pensen o que queiran. Pero coincidirán conmigo en que por algún lado ten que albergar un desaugue.

Total, que o bo do príncipe entra no cuarto e pégalle un morreo á princesa. E dacordo que leva cen anos sen comerse un rosco e que o normal sería que agora caera rendida ante o seu príncipe.
Pero non. Manda ó príncipe a tomar polo carallo porque por árbore xenealóxica é o seu tataraneto. Sae do pazo. E cae ós brazos do seu amor verdadeiro.
Aquel que leva un século agradando. O cobrador do frac. ¡A ver se pagades dunha puta vez a factura do bautizo!

VIdeo ARREPIANTE do mes

Nesta ocasión poño tan só un...que xa é completiño a bondo jiji...ademais a ver se así o vedes enteiro que non ten perdida...eo final...apoteósico...

Este artigo ten un fin...que é estudiar os posibles traumas que este tipo de videos musicais poden causar...que poucos non creo que sexan.... Ademais a miña fonte é a television, polo que se emiten para todos os públicos...

Non sei que é peor se a letra ou o vídeo ¿vós que creedes?

MAis SERIES MíTICAS

Sen ánimo de me repetir ...pero creo que me quedaron moitas series no tinteiro...
DAWSON CRECE
Esta foi unha serie curiosa, de gran éxito,coma sempre adolescentes e os seus problemas e amoríos,pero eu recordoa como a única serie na que o prota é feo de carai, que apesares de cambiarlle o peinado varias veces as entradas cantaban que tiña case os 30...pero inda así...

funcionou ...

MACGYVER

Encantábame...debería reeditarse....

e claro non podemos pasar sen nombrar os mitiquísmos EQUIPO A...que creo que ninguén se libra de haber visto algunha das súas aventuras...

.

e tamen o COCHE FANTASTICO!!

que lle deu a pasta suficiente ó Hasselhoff ou como se escriba...para producir e protagonizar os VIXILANTES DA PRAIA que inda duraron unhas cantas temporadas...e coa pretensión de subir a afluencia de visitas e comentarios poñerei fotos das protas...aer se funciona jajaja

E terei que poñer algunha española...estiven pensando en farmacia de Guardia ou Médico de familia pero como o conto vai de adolescentes mais ben...citar COMPAÑEROS que moi adolescentes tampouco eran....

grandes celebracions de goles!!!

vai ser un artigo demasiado recurrente porque todos vemos as noticias....pero sempre hai alguén que descoñece certos vídeos. Espero que vos gusten!!!

ALGOL...A ESTRELA DO DEMO...

Conta unha lenda que a princesa Andrómeda estaba condenada a ser devorada por Cetus: o monstro mariño. Isto como consecuencia do castigo dos Deuses a súa nai Cassiopeia,que cometera sacrilexio ó desiganarse a máis fermosa das ninfas do mar

Finalmente non foi devorada xa que Perseu ó lombo de Pegaso chegou a tempo e ofreceulle á besta a cabeza de Medusa que él levaba nunha saca...en canto a fera a inxeríu converteuse en pedra.

Esta é outra das lendas que tamén se plasma nas constelacións e nas estrelas.Algol é a coñecida como estrela do demo,ou o de mo titilante; unha estrela de "Mala sorte" que sepode ver no outono;Bayer clasificou a Algol como a segunda estrela máis brilante de Perseus. anque no fondo estanos enganando,pois a súa luz non varía, xa que en realidade son 2 estrelas que se eclipsan entre si e que non se dan distinguido polo lonxe que se atopan.

AVISO

na primeira quincena do próximo mes teran lugar as perseidas, o mellor espectaculo de estrelas fugaces que podemos ver dende a nosa locaclización xeográfica....despois dicide que non vos aviso con tempo!!!! para mais info releer o artigo sobre as mesmas

ANTES Y DESPUÉS....

Non, non vou falar de Hamlet...nin de estrelas...nin vou engadir moita letra...e que se me deu por pensar que sería daqueles ídolos da nosa infancia....actores daquelas míticas series...e púxenme a indagar...si,case todos se quedaron naquela década...jajaja

E falando de series míticas é inevitable citar por exemplo o príncipe de Bel Air, do prota todos temos idea de que seguíu colleitando éxitos,e eso que xa debe ter os seus anos...

¿ pero que pasou con Carlton?
O corte de pelo é o mesmo pero duplicou a súa masa corporal…Pero non foi o único que cambiou…

A min encantabame a serie de “los problemas crecen”co guapísimo rapaz Michael de prota está algo rarote…
esta facía da irmá pero a verdade é que se conserva igual.

Padres Forzosos botábanos no plus en aberto polas tardiñas,foi a serie que deu a coñecer ás famosas xemelgas Olsen…moitos dos protas seguiron facendo series e películas, pero ó que facía de roquero chulito non se lle volveu ver o pelo,anque non se conserva mal, decidíu adicarse á producción de pelis…

as nenas fixeronse mulleres...
Anque esta igual se pasou un pouco coas prótesis...seica se adica a facer cine independiente...

Punky Brewster tamén tivera moito éxito Soleil Moon Frye seguíu no mundillo da interpretación saindo en series como Sabrina cosas de brujas...

Da amiga, Cherie Johnson saiu en series como Cosas de casa, papeis secundarios mentres seguiu sendo nena...

BLOSOM

SALVADOS POR LA CAMPANA



O prota Zack Norris


Kelly a cachonda...non sei a que se adicará pero todas as fotos que topei dela eran con pouco roupa...

Scrich ou como se escriba que era o pardillo que estaba sempre pintando na mona...

mmm e o cachas de carreira mais prolífica...estiven cotilleando e debe ser o tío que mais series televisión fixo

aaai omaaaa

Aqui eu creo q o coñecemos por esta serie e pola dos polis en bicicleta...anque na biografia poñía que ata participou en Hanna Montana....


desta non me acorda nin o nome pero soname de pelis desas que poñen en antena tres os sábados...jajaja

SENSACIÓN DE VIVIR

quen non recorda esta serie!!!!de Tori Speeling pos igual sabedes vós mais jajaja...da que facía de Brenda pois sonaravos de Embrujadas pero seica non dura demasiado nas series porque é moi difícil de agunantar e moi caprichosa...

Brandon...a carreira de actor non lle deu para moito...

o guapo Dylan...que ía ó instituto con 30 anos...asique é o mais vello de todos...tampouco se lle volveu ver o pelo anque en internet aparece que seica fixo unha serie na que él era o prota....

este saiulle frustrada a carreira de actor e a de músico...que seica publicou un disco....pero agora está recien casado con Megan Fox...asique xa lle vale a pena ser un abueliño...jaja

E saíndonos do campo das series míticas hay grandes actores que cambiaron bastante, non precisamente pola edade, que tamén, senon por causa do bisturí


De Stallone topei fotos dos cambios na súa musculatura, pero preferin engadir a da cara namais, por se fería a sensibilidade dalguén…