CRÁTERES....

Como imaxinaredes, a Terra, como planeta o sistema solar ten sufrido alguna que outra desventura polo impacto de meteoritos. Un cráter famoso é o de Manson, Iowa, era o que se dicía que acabara cos dinosaurios, anque investigación posteriores descartaron esta hipótese.
Fai 2,5 millons de anos que se produxo este cráter, polo que xa está demasiado erosionado, as chuvias e condicións climatolóxicas enchérono de barro. Pero tamén é certo que só nun día claro se pode ver o borde contrario do mesmo. Aló polos 80 a zona recibía grandes masas de turistas actualmente marchan decepcionados en canto se percatan de que non hai nada que ver.
Un famoso xeólogo, Eugenio Shoemaker, deuselle por estudar estes fenómenos. Foi visitar o cráter de Arizona, do que se pensaba que a sú formación se debía a unha explosión subterránea de vapor, de carácter volcánico. Chámase cráter de Barringuer en honor ó seu descubridor, que adicou parte da súa vida a buscar o que impactara pois creía que eran materiais preciosos que o ían volver rico.
Shoemaker comezou a apaixonarse polas explosións , e impactos tanto da Terra coma da Lúa, e xunto co seu amigo David Levy estudaron o sistema solar. Unha vez ó mes ían a un observatorio a buscar asteroides que atravesasen a nosa atmósfera… Quedaron abraiados . Ahí fóra pintaba algo máis perigoso do que se podía pensar…

“”Se dice que un objeto de cien metros, no podría detectarse con ningún telescopio con base en la Tierra hasta que estuviese a solo unos días de nosotros. Hay una fascinante analogía que dice que el número de personas buscando asteroides no pasa de lo que sería el número de empleados de un restaurante de McDonald.””

No canon dun monte italiano chamado Botaccione apareceu unha liña de arcilla rojiza, alá se foi un tal Walter Alvarez a investigalo. Resulta que se trata de pó estelar, coa axuda de seu pai , físico nuclear, determiraron que ese pó (sería a desintegración dos obxetos que nos impactan) contiña elementos “exóticos” coma o Iridio.( A Terra acumula cada ano 30000 esférulas cósmicas de pó estelar!!)
Nesa liña toparon alto niveles de Iridio, o que lles fixo supor que o que impactara debeu de ser enorme. Cando comunicaron os resultados desta investigación, mandáronos a rascar os peciños, ¿¡que era iso de investigar sen licencia?!...para probar as súas conclusións precisaban unha zona de impacto, e aquí é onde reapareceo cráter de Manson e Shoemaker…
Como imaxinaredes hai uns cantos impactos máis no noso planeta e polo menos 20 na lúa. As teorías destes científicos acadaron solidez cando en 1994 os asteroides bombardearon Xúpiter e puideron comprobar os efectos deses impactos...